O‘zbekiston Qahramoni, xalq yozuvchisi Said Ahmadning hayot va ijod yo‘lini o‘ylasam, qalbim entikib ketadi. Bunday ulkan va og‘ir sinovlarga dosh bergan taqdir o‘zbek adabiyoti sahifalarida kamdan-kam uchraydi.
Yurtimizda istiqlol qo‘lga kiritilganda sevimli adibimiz 71 yoshda edi.
Said Ahmad qatag‘on davrining ikkinchi to‘lqiniga duchor bo‘lgan, qamoq azoblarini tortgan ijodkor edi. Xalqimiz bu haqda yaxshi biladi, negaki ko‘p yozilgan. U «aksilsho‘roviy millatchilar guruhi aʼzosi, zararli g‘oyalar targ‘ibotchisi» sifatida 25 yilga hukm qilinadi, Qozog‘istonning Qarag‘anda viloyati Jezqazg‘an lagerida bo‘ladi. Uning «Qorako‘z majnun» hikoyalar to‘plami bu haqdagi achchiq haqiqatni ro‘y-rost ifodalaydi. «Borsa kelmas» lagerida 4 yil azob chekkan, hayotning turli sinovlarini boshdan kechirgan adib «Xalqlar dohiysi»ning o‘limidan so‘ng, “aybi” yumshatilib, turmadan ozod etiladi.
Said Ahmad dastlab “Mushtum” jurnalida, keyinchalik O‘zbekiston teleradiokompaniyasida, so‘ng «Sharq yulduzi» jurnalida ishlagan edi. Uning birinchi hikoyalar to‘plami “Tortiq” 1940-yilda nashr etilgan.